«از همسایه خود شروع کنید، از گوشه خیابان، پیاده روهای پرجمعیت را نارنجی کنید، مدارس را، حتی آرایشگاه‌ها و پمپ بنزین‌ها را، روبان نارنجی ببندید، روی تابلوها و دیوارها پرچم های نارنجی بچسبانید و اگر می توانید 25 نوامبر یک راهپیمایی نارنجی برپا کنید.»
اینها همه پیشنهادهای سازمان ملل فقط برای رساندن یک پیام یعنی بالا بردن سطح آگاهی جامعه در مورد خشونت علیه زنان و بحث در مورد راه حل های آن است.
این خشونت‌ها باعث شد که 23 فعال حقوق زنان از نقاط مختلف دنیا در سال 1991 میلادی به فکر سازمان دادن یک اقدام جهانی بیفتند. از آن سال این زنان تلاش می کنند تا در یک کمپین 16 روزه، مردم را نسبت به ماهیت خشونت‌های نظام‌مند علیه زنان آگاه کنند و بگویند خشونت علیه زنان، نقض حقوق انسانی آنها است. نام کمپین آنها «16 روز نارنجی» است که هر سال از 25 نوامبر یعنی روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان آغاز و تا 10 دسامبر، روز جهانی حقوق بشر ادامه دارد. امسال هم قرار است همه کشورها و سازمان هایی که به این کمپین پیوسته اند با برنامه هایشان، 16 روز دنیا را نارنجی کنند.
