برنامه 37 درجه مربوط به اوتیسم را بصورت غیرزنده دیدم و ازاینکه نتوانسته بودم بصورت زنده ببینم خودم را سرزنش نکردم..
بعنوان کسی که حدود 15 سال است که در حیطه اوتیسم تجربه علمی و عملی دارم و تمامی دوره های مربوطه واجد شرایط را سعی کردم شرکت کنم، روانپزشک محترم اطفال این برنامه را در حیطه اوتیسم بسیار ضعیف و با اطلاعات و دانش چند سال پیش ارزشیابی کردم. سازنده برنامه هم احتمالا از اوتیسم اطلاعات کافی و وافی و بروز نداشته اند..
باز هم سخن از رنگ خداست، بوی خدا، دست خداست..
جایی که تواناترین قلم کم میاورد.. جایی که قلم ماهرترین نقاش رنگی ندارد.جایی که شیواترین سخن بی اثر است.
آری نعمتی که دردش برای والدینش شیرین ترین، امانتی که زحمت تربیتش برای مربیان بهترین هدیه و وجودش گرمابخش کانون اجتماع است.
شاید خیلی از ما نتوانیم حتی لحظه ای را به فکر مجاورت با این افراد باشیم اما؛ "لا یکلف الله نفسا الا وسعها"