انتقاد از برنامه اوتیسم 37 درجه بی بی سی
برنامه 37 درجه مربوط به اوتیسم را بصورت غیرزنده دیدم و ازاینکه نتوانسته بودم بصورت زنده ببینم خودم را سرزنش نکردم..
بعنوان کسی که حدود 15 سال است که در حیطه اوتیسم تجربه علمی و عملی دارم و تمامی دوره های مربوطه واجد شرایط را سعی کردم شرکت کنم، روانپزشک محترم اطفال این برنامه را در حیطه اوتیسم بسیار ضعیف و با اطلاعات و دانش چند سال پیش ارزشیابی کردم. سازنده برنامه هم احتمالا از اوتیسم اطلاعات کافی و وافی و بروز نداشته اند..
در حالی که در DSM5 تعاریف بسیار متفاوت و اجتماع پسند شده است، دلیل استفاده از اطلاعات منسوخ براساس DSM4 را متوجه نشدم و در حالی که تعاریف بر اساس DSM4 بوده اما در طبقه بندی بروز علائم برای کودک شش ساله را فرمودند به اوتیسم نمی توان ربطی داد، میتوانم اذعان کنم که طبق تعریف DSM4 این کودک یا تشخیص CDD (از هم پاشیدگی دوران کودکی) یا PDD-Nos برچسب میگرفته است..
حتی برداشتشان از آمار صحیح نبود. نرخ رشد اوتیسم 1درصد نیست اما در متولدین جدید احتمال یک به چهل و هفت تولد در امریکا و انگلیس میباشد. و این به آن معنی نیست که یک درصد یا دو درصد جامعه اوتیسم دارند.
در ایران هم طبق فرمایش جناب دکتر سید علی صمدی میزان شیوع 73 به 10 هزار می باشد.
در ضمن احتمالا ایشان اطلاعی از این ندارند که در ایران ABA ای که فرمودند با ملاکهای روز دنیا فاصله بسیاری دارد و شاید خود پرفسور لوواس اگر این برنامه ها را ملاحظه بفرمایند کلا اسم روش خود را تغییر دهند! رفتاردرمانی هم با دید و رویکرد رفتاری متفاوت است و شاید دکتر روانپزشک با اصطلاح های فارسی آشنایی نداشته اند.
در مورد علل اوتیسم که به نحوه زایمان و هایپوکسی و بیماریهای عفونی اشاره کردند، عین این است که بگوییم که پارازیت باعث اوتیسم بوده است و یا نظریه مادران یخچالی را مجددا مطرح کرده باشیم.. هنوز هیچکدام به اثبات نرسیده و در حد یک فرضیه است و نسبت به سایر فرضیه های اتیولوژی دیگر ضعیف تر.. جالب است بدانیم که زایمان قریب به اکثریت مراجعین من بروش سزارین اختیاری بوده است!
اما گزارش از مدرسه را بسیار پسندیدم و جزو آمال و اهداف من تاسیس مرکز ویا موسسه مشابه بوده که امیدوارم با تلاش خودم وهمکاران عزیزم ،با لطف پروردگار، حمایت خانواده ها و دولت بتوانیم هر چه زودتر به این هدف دست بیابیم..
در نهایت انتظار برنامه ای بسیار قوی تر، علمی و بروز تر داشتم.
با احترام
آسیب شناس گفتار و زبان
اتابک وثوقی